Sen gittin yine sessizleşti akşamlarım .
Gözlerini ararken gözlerim.
Gözyaşlarımı saklamak zorunda kaldım
Çığlık çığlığa kabulleniyor yüreğim sensizliği
Bırakmak zorunda kalıyor ellerim ellerini
Kabullenmeye çalışıyorum
Seni senzilikte yaşamayı
Desemki öldürdün bu canı bitirdin bir hayatı
Sadece et parçasından ibaret kalbinin
Yanarmı azda olsa acırmı canın
Özledikçe seni lanet ediyorum kendime
Pişmanlıklarla geçiyor günlerim
Keşke diyorum keşke...
Bitmiyor bu acı gittikçe derinleştiriyor yaramı
Gerçek aşl bu sanırım insan dayanamıyor işte
Anasayfa 