Mustafa Ceceli...
Hayatımın anlamısınız desem tam yeridir.İlkbahar sabahı kalkıpta güneşin doğuşunu görmek,o güzel rengarenk çiçekleri koklamak,cıvıl cıvıl öten kuşların sesini duymak gibi heyecan veriyor bana sizi görmek.Her gün fotoğraflarınıza baktığımda gözlerinizin içinde koyboluyorum adeta ve beni kimsenin bulmamasını istiyorum.Kaybolduğum o güzel gözlerinizde aslında hayatın ne kadar güzel olduğunu ve yaşanması gerektiğini anlıyorum.Huzur buluyorum gözlerinizin içinde.Sizi tanıyorum gözlerinize baktığımda.Hayatı nasıl sevdiğinizi,eşinize,ailenize ve yaptığınız işe nasıl bağlı olduğunuzu farkediyorum bir anda.Hani o hiç kimsede bulunmayan gamzeleriniz varya,güneş bize gülümsediğinde ben buradayım diyen gamzeleriniz...Biliyor musunuz onlar bana gülmeyi öğretti.Eşinizin,ailenizin,dostlarınızın,iş arkadaşlarınızın ne kadar şanslı olduğunun farkında mısınız?Çünkü onlar,en başta da eşiniz her sabah uyandıklarında sizin o güzel kahverengi gözlerinize bakıp,güldüğünüzde ortaya çıkan o kimsede bulunmayan gamzelerinizi görebiliyorlar.Ama ben...Sizi sadece fotoğraflarda canlandırabiliyorum.
Bende sizin gibiyim keşke demeyi sevmem.Şu anda ne yapabilirim diye düşünürüm.Şu anda da öyle yapıyorum.Keşke sizinle konuşabilseydim demek yerine şu anda sizinle konuşabilmek için ne yapmalıyım diyorum.Evet sizinle konuşabilmek,bir kere sesinizi duyabilmek için ne yapmalıyım?Hayatımda iki tane hedefim var.Birincisi sizinle bir defa konuşup size sarılabilmek.İkincisi ise sizin gibi başarılı bir öğrencilik hayatı geçirip ileride istediğim mesleği yapabilmek.İnşallah bu iki hedefimi gerçekleştirebilim.
Sizi çok seviyorum.Nice başarılara imzanızı atmanız,nice başarılı albümler yapmanız, sevdikçe,sevildikçe aileniz ve eşinizle bir ömür boyu mutlu olmanız dileğiyle...
MERYEM
.